Dawno temu w Lublinie, w ścisłym centrum miasta, była ulica Poczętkowska, w okresie międzywojennym przemianowana na Stanisława Staszica. To tu od wielu lat funkcjonuje Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny Nr 1.
Jego historia wiąże się z istniejącymi w mieście dużo wcześniej szpitalami św. Wincentego a Paulo oraz św. Józefa. Pierwszy z nich prowadzony był przez Siostry Miłosierdzia, zwane szarytkami. Zostały one sprowadzone do Lublina w 1730 roku, służyły ludziom chorym, biednym oraz opuszczonym dzieciom w kościele pw. św. Wojciecha i w przylegającym do niego Szpitalu św. Łazarza. W 1826 roku władze przeniosły fundację wraz ze szpitalem szarytek do klasztoru Sióstr Karmelitanek przy ul. Poczętkowskiej, gdzie zorganizowano Szpital Wincentego a Paulo, dał on początek późniejszemu szpitalowi "przy Staszica", od 1999 r. zwanemu Samodzielnym Publicznym Szpitalem Klinicznym Nr 1.
W 1911 roku, dzięki darowiźnie Brunona Vettera, przy ul. Staszica 11 powstał pierwszy Prywatny Szpital dla Dzieci w Lublinie, który przyłączono w połowie XX wieku do Państwowego Szpitala Klinicznego Nr 1. Ostatecznie przeniesiono go pod koniec lat 90-tych do Dziecięcego Szpitala Klinicznego, ale budynek pozostał częścią infrastruktury SPSK1.
Właśnie przy tym budynku, w którym niegdyś mieścił się Szpital Dzieciątka Jezus im. Vetterów, 30 czerwca 2022 r. odsłonięto rzeźbę trzeciego lubelskiego koziołka, od nazwy ulicy zwanego Stasiem. Ponieważ ul. Stanisława Staszica od lat kojarzy się z najstarszym lubelskim szpitalem, dlatego koziołek Staś będzie sławił dobre imię wszystkich lubelskich medyków!
Za sprawą Fundacji Lubelskie Koziołki na lubelskim szlaku historycznym stanęły dotychczas dwa koziołki: Onufry i Kazik, pierwszy przy Ratuszu, drugi przy Bramie Krakowskiej. Koziołek Staś powstał dzięki wsparciu finansowemu ze strony CGM CompuGroup.
Poniżej galeria zdjęć z wydarzenia oraz wybrane linki do artykułów w mediach.
Panorama Lubelska (min.22:45)
